تولید اسکلت فلزی ، برج ، جرثقیل و سوله
طراحی ، ساخت و نصب استراکچر فلزی
اسکلت فلزی پیکره اصلی ساختمان های امروزی است. ساختمان هایی که با این روش ساخته می شوند از استحکام بالایی در مقابل انواع فشارها برخوردار هستند. مراحل اجرای اسکلت فلزی از فولاد، تیر و ستون هایی ساخته می شود که به صورت عمودی و افقی به یکدیگر اتصال پیدا می‌کنند. ساخت اسکلت فلزی در پروژه‌های کوچک اغلب در محل پروژه و در کارهای بزرگ تر در کارخانه ساخت اسکلت فلزی انجام می‌شود.
معمولا سازه های فلزی ۵ تا ۶ طبقه از مقاطع تک و دوبل IPE (برای تیر و ستون) همراه یا بدون ورق تقویت طراحی و ساخته شده. جهت صرفه جویی و کاهش هزینه‌ها اصولا در محل کارگاه انجام می‌شوند. اولین قسمت از مراحل اجرای اسکلت فلزی ابتدا مقادیر آهن آلات مورد نیاز از روی نقشه‌های سازه محاسبه شده و بعد از سفارش خرید ورق ها و پروفیل ها به صورت برش‌خورده یا شاخه در محل ساخت پروژه تخلیه می‌شوند.
مراحل اجرای اسکلت فلزی در ساختمان سرعت اجرای پروژه را بالا می برد و مقدار زیادی از وزن ساختمان را کاهش می‌دهد. استفاده از این سازه قابلیت این را فراهم می کند در هر مرحله از ساخت بتوان بدون نیاز به هیچ گونه تخریب به رفع ایرادات پرداخت. همچنین اجرای اسکلت فلزی موجب کاهش حجم فونداسیون می شود و در تمام مراحل اجرا امکان بازرسی و انجام آزمایشات غیر مخرب را فراهم می کند.
برای اجرای یک ساختمان اسکلت فلزی اول باید زمینی که تصمیم داریم در آن ساختمان سازی کنیم را کاملا بررسی نماییم. این زمین باید دارای مقاومت کافی باشد تا بتواند نیروی وزن ثقلی ساختمان را تحمل کرده و به مرور زمان نشست نکند. جهت اطمینان باید از خاک نمونه برداری کرده و آزمایشات لازم انجام گردد. شرکت توسعه سازه و فلز دانیال صنعت آماده همکاری برای طراحی، ساخت و یا نصب انواع سازه در هر یک از مراحل اجرای اسکلت فلزی می باشد.
پس از بررسی‌های لازم زمین پروژه باید نسبت به هموار و تراز کردن زمین اقدام کرد. اکثر زمین‌ها پر از پستی و بلندی هستند ،پیش از اجرای فونداسیون حذف آنها الزامی است.
مهمترین قسمت هر ساختمان فونداسیون است. فونداسیون یا همان پی ساختمان به بخشی از سازه گفته می‌شود که در تماس با خاک بوده و مثل یک عضو باربر، وزن ساختمان را به زمین انتقال می‌دهد. فونداسیون موجب مقاوم شدن سازه شده و از سقوط آن پیشگیری می کند. بهتر است بدانید ساختمان بدون پی وجود ندارد. به این خاطر که نداشتن پی باعث نشست زمین می‌گردد و ساختمان دچار ترک خوردگی می‌شود.
پس از برطرف نمودن موانع زمین، باید نسبت به انتقال نقشه فونداسیون به زمین مورد نظر اقدام کنیم و نقشه فونداسیون را پیاده سازی کنیم البته در این مرحله شمال جغرافیایی و منطبق کردن آن با شمال نقشه فونداسیون را علامت گذاری می‌کنیم.
دیگر مراحل فونداسیون اسکلت فلزی، گودبرداری است. برای انجام گودبرداری محل فونداسیون‌ها به ارتفاع خاکبرداری نیاز داریم. نکته مهم این است که حتماً باید از نوع و شرایط خاک، شرایط آب‌های زیرزمینی و مقاومت فشار خاک و دیگر معیارها اطلاع کافی داشته باشیم. احتمال ریزش جداره وجود دارد که باید با وسایل مختلف شمع بندی انجام داده و نسبت به افزایش استحکام جداره اقدام جدی کرد. برای پیش گیری از ریزش خاک و پی ساختمان، یک راه حل وجود دارد که اجرای قدم به قدم است. به این طریق که ابتدا محل فونداسیون ستون‌ها اجرا و بعد پس از حفاری تدریجی، اجزای دیگر اجرا می‌شود.
بتن مگر یا بتن رگلاژ، یک بتن با عیار سیمان پایین (بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ کیلوگرم سیمان بر مترمکعب) است که به دلیل آماده سازی بستر خاکبرداری شده برای آرماتوربندی و صفحه گذاری انجام می‌شود. در این مرحله جهت ایجاد یک سطح تراز و جدا کردن سطح زمین از پی اصلی با یک لایه از بتن مگر استفاده می‌شود که این لایه دارای ضخامت 10 تا 15 سانتیمتر است. اگر ضخامت زیرسازی کم باشد می‌توان ضخامت بتن مگر را بیشترکرد.
حساس ترین مرحله در اجرای فونداسیون اسکلت فلزی، اجرای آرماتور گذاری است که باید دقیقا مانند نقشه‌های از قبل طراحی شده اجرا گردد. در این مرحله اهمیت دارد که فاصله میلگردها تا سطح آزاد بتن نباید از 4 سانتی متر کمتر باشد. جهت آشنایی بیشتر با انواع سازه فلزی می توانید به صفحه اصلی سایت شرکت توسعه سازه و فلز دانیال صنعت مراجعه کنید.
بعد از اجرای آرماتور گذاری نوبت به قالب بندی فونداسیون می‌رسد که باید مطابق با استانداردهای موجود از تخته‌های سالم و بدون هیچ گونه گره استفاده کرد و باید از امکان خروج آب های اضافی اطمینان خاطر حاصل نماییم.
برای اجرای صفحه کف ستونی یا بیس پلیت نحوه اتصال ستون‌ها به فونداسیون در اسکلت‌های فلزی تفاوت‌های شاخصی با اسکلت بتنی دارد و به جای بکارگیری میلگرد از صفحه کف ستونی یا همان بیس پلیت(base plate) استفاده می‌شود. این صفحه واسطه‌ای جهت اتصال ستون به فونداسیون است. پس از محکم شدن نسبی بتن، نسبت به باز کردن قالب اقدام می‌کنیم و صفحات بیس پلیت و تعیین آکس برای جای گیری ستون‌ها را انجام می‌دهیم و سپس اقدام به هواگیری ستون‌ها می‌کنیم.
این مرحله به وسیله ریختن بتن شل در زیر صفحه انجام می‌شود. با محکم کردن پیچ‌ها روی بیس پلیت، هوای اضافی گرفته می‌شود. با این عمل فضای خالی زیر صفحه ستون باقی نمی‌ماند و بر اثر فشار از ناحیه ستون‌ها دچار نشست نمی‌شود. تعداد بولت‌ها بسته به نوع عملیات از دو عدد به بالا متغیر است. کمترین قطر این میله‌های مهاری میلگرد نمره 20 می‌باشد. صفحه به تنهایی فشار را تحمل می‌کند و بولت ها نقش عمده‌ای ندارد و فقط پایه را در محل خود ثابت نگه می‌دارد.
بتن ریزی نیز باید کاملا یکنواخت صورت گیرد و از جای‌گیری بتن در بین میلگردها و پوشش دادن کامل آنها اطمینان حاصل شود. قبل از اینکه بتن در محل ریخته شود حتما ماشین حمل بتن (تراک میکسر) چند بار بتن را به هم بزند و از فاصله بالا بتن را خالی نکند زیرا دانه بندی بتن به هم می‌ریزد.
وابسته به نوع کار و مقدار آرماتور مصرفی از ویبره برای تراکم کردن بتن استفاده شود. بتن ریخته شده پس از هر لایه بتن ریزی لازم است کاملا ویبره شود تا هوای داخل بتن خارج شود. پس از پایان بتن ریزی به دلیل جلوگیری از ضعف و ترک خوردگی بتن باید سطح بتن را مرطوب نگه داشت.
در ساخت ستون مراحلی نظیر برش ستون و پروفیل ها، مونتاژ آن ها، برش ورق های ستون، مونتاژ ورق ها روی ستون و نهایتا ساخت نشیمن تیرها و مونتاژ نمودن آن ها بر روی ستون انجام می شود. به دلیل کاهش بار اضافی در طبقات بالای سازه از تیرآهن نمره پایین استفاده می شود و اختلاف ضخامت توسط اتصال صفحه ستون در طرفین و جوشکاری آن به منظور کاهش اندازه ستون انجام می شود.
ستون ها با کمک جرثقیل بلند می شوند و در محل مناسب جای خواهند گرفت. بعد از انجام جوشکاری اولیه و قرار گرفتن ستون در جای خود سایر نبشی ها و صفحات را به پایه ستون و صفحه آن جوش می دهند. جهت افزایش مقاومت تیرها، آن ها را لانه زنبوری می کنند.
برش با قیچی: با استفاده از دستگاه قطع کن سنگین که به گیوتین مخصوص مجهز است، تیرآهن به شکل سرد در امتدا خط منکسر قطع می‌شود.
برش به روش گرمایی (هوا گاز) : برش در این حالت به صورت گرم انجام می‌گیرد، به این حالت که کارگر ماهر برش را با شعله بنفش رنگ قوی حاصل از گاز اکسیژن و استیلن، وسیله لوله برنول، انجام می‌دهد.
بادبند مقاومت ساختمان را در برابر نیروهایی مثل زلزله، باد و … افزایش می دهد و با توجه به محاسبات از ناودانی جفت، تک و جفت تک استفاده می شود. پس از انتخاب نوع پروفیل، بادبند از یک سر ستون به ستون دیگر به حالت چپ و راست نصب می شود و توسط جوش از دو طرف مهار می شود. سمت دیگر نیز به همین منوال انجام می شود و در نهایت به شکل ضربدر در می آید. در انتها محل برخورد دو ضربدر را با کمک یک صفحه مهار می کنند.
